Sırtı ter içinde kalmış, kulakları yine uğulduyordu. İnmesi lazımdı bir an önce. Laf olsun diye lavaboya girip, kapıyı kapadı. Aynada gözlerine baktı. Yok, gerçekten yok, hissetmiyordu bir şey. Sen tut yıllarca sosyal medyada, orada burada bir iz ara dur, yepyeni bir hayat kuracakken, şak diye karşına çıksın. Şaka gibi! Çıksın, ne olacak ki? İlla olacaktı böyle bir karşılaşma zaten. Aynada gözlerini kısıp bir daha baktı kendine, içindekine. Çok güzelsin be Müge ciğim, diye fısıldadı.

İnsan akılla yönetilir, vicdanla sınanır. Akıl hakkın ışığıdır. Vicdan, Hakk ın insana verdiği iradedir. Vicdanı ve aklı iyi kullandıran sezgilerdir. İnsan sezer. Sezgiler aynı zamanda yan akıldır. İçinde rüyalar, kâbuslar, hezeyanlar, halüsinasyonlar, hülyalar, duygular barındırır ve akla üfler olanları. Akıl, bilgisiyle karar verir; vicdan olgunluğuyla sınar. Aklın firar ettiği dönemde rüyalar, halüsinasyonlar, hezeyanlar tam kontrolü ele alır. Sezgilere bir şeyler anlatır